วิถีของการอยู่ในโลก (โลกิยะ) ก็คือการสร้างตัวตน สร้างอัตมโนทัศน์ รวมถึงการสร้างภาพพจน์ ผ่านการรับรู้โลกภายนอกที่ถูกออกแบบไว้แล้ว ตีความสะท้อนกลับไปมาเป็นตัวตนของแต่ละคน
ภาพประกอบจาก http://readjournal.org/
ซื้อมาเมื่อปี 2554 ด้วยคำโปรย "....Technology of Self"
เป็นหนังสือที่ "ภาษาดีมาก ละมุนมาก เทพมาก" คือ
ดีงามสุดๆ ในแง่ของการใช้ภาษา อารมณ์ประมาณกินอาหารแล้วมันละมุนลิ้น คือฟินเฟร่อออ ^o^
ชื่อของคุณประชา สุวีรานนท์ คงการันตีคุณภาพอยู่แล้ว
เป็นไอดอลในการเขียนหนังสือของเราเลย เพราะใช้ภาษาสุดยอด เก็บแนวคิด ประเด็นเล็กประเด็นน้อยได้ครบถ้วน มีโทนครบทุกอารมณ์ สมศักดิ์ศรีนักวิจารณ์
อ่านๆ ไปก็จะอยากหาหนังสือที่รีวิวในเล่มมาอ่านโดยพลัน ^^
เล่มนี้คนเขียนมีความรู้ลึกซึ้งมากเกี่ยวกับคน หากผู้อ่านคุ้นเคยกับเรื่องการสร้างวาทกรรม, วัฒนธรรม, จิตวิทยา, การออกแบบ, พฤติกรรม จะอ่านเรื่องนี้ได้สนุกขึ้น
ใจกลางของเล่มนี้อยู่ในเรื่อง อัตมโนทัศน์ (self concept ซึ่งมีคำศัพท์ในกลุ่มอีกมากมาย ทั้ง self-construction, self-identity, self-perspective, self-structure)
โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าเล่มนี้รวมออกมาได้พอดี (ไม่แน่ใจว่าด้วยการวางแผนอย่างดีหรือไม่นะคะ) กับช่วงที่กระแสความบูมของ "อะไรๆ ก็ I | Me generation" ทำให้การทำความเข้าใจเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้เป็นเรื่องเพลิดเพลิน ^^
เนื้อหาในเล่ม
หนังสือเล่มนี้ มี 5 ภาค (เยอะเนอะ)
ภาค 1 : Icon & Identity
>> คูลฮันติ้ง ฟอร์บีกินเนอร์ | ปัจเจกชนยุคสุดท้าย? | ความกลัวออกแบบได้ | จรรยาบรรณกับการแต่งรูป | หน้าตาของศัตรู ที่อยู่ของเชื้อโรค
ภาค 2 : Style & Language
>> ดีไซน์ไม่ใช่นวัตกรรม | ดีไซน์สงครามกองโจร | เมื่อแบรนด์ถูกสร้างโดยกราฟิคดีไซเนอร์ | ดีไซน์มาก่อนหนังสือ สื่อมาก่อนสาร | เซ็กซ์ + สุรา = โฆษณาจิตใต้สำนึก
ภาค 3 : Information & Persuasion
>> ตัวเลขส่วนตนของคนธรรมดา | จากอณูสู่อนันต์ | ธรรมะหรือวิชามาร
ภาค 4 : Object & Desire
>>ถุงผ้า : เมื่อทางเลือกไม่ใช่ทางรอด | ศรัทธากับความสงสัย | มักง่ายหรือสร้างสรรค์ (แบบไม่ทันคิด) | วาทกรรมความสะอาด
ภาค 5 : Profession & Ethics
>> อหังการ์และคำประกาศ | รางวัลกับจุดยืนทางการเมือง | กราฟิกดีไซน์ : กิจกรรมหรือวิชาชีพ? | แปรวิกฤตให้เป็นการประกวด
ให้ทายว่า เราอ่านเรื่องไหนเป็นเรื่องแรก? ... ^^
No comments:
Post a Comment